Kut(a)
Blijf op de hoogte en volg Marlijn
16 Maart 2014 | Indonesië, Pengabetan
Yo yo yo! Hier is ie dan eindelijk gekomen, mijn eerste reisverslag! Aangezien ik veel te druk ben met lui zijn en geen tijd heb om een reisverslag te maken doe ik het nu op de hotelkamer van Loes en mij. Ik lig heerlijk op bed terwijl ik niet kan slapen van alle vage Indonesische geluiden, ik kan niet eens horen of het Indonesisch of Duits is.
We hadden besloten om naar het strand te gaan dus kozen we Kuta uit, nou ik raad het je zeker niet aan als je iets van Bali wil zien. Er zijn alleen maar toeristen, drugsdealers en schooiers en aangezien ik daar een hekel aan heb ben ik maar lekker veilig op mijn hotelkamer gaan zitten(ik heb ook buikpijn dus dat is nog een reden), terwijl de rest heerlijk aan het genieten is van Kut(a)s nachtleven.
Ik ben zo blij als ik morgen weer terug kan naar Ubud waar de mensen lief zijn en je alle weetjes over het Hindoeïsme te weten krijgt. Overal zijn tempels en ieder compound(meerdere huizen bij elkaar met een binnenplaats) heeft zijn eigen familietempel. Toen we hier de eerste dag waren zijn we 's avonds meteen ingeburgerd met een grote ceremonie terwijl we onszelf voor lul zetten door sarongs(lange omslagrokken) te dragen en tussen de lokale bevolking te gaan zitten op de straat. We hebben daar ongeveer een half uur gezeten zonder te weten wat we daar eigenlijk aan het doen waren. Iedere keer werd er een bloemetje geofferd en aangezien er een lief vrouwtje was die ons wat bloemblaadjes wilde geven konden we heerlijk meedoen met de ceremonie.
Ik zal ff snel het verhaal over Loes vertellen. Bij mijn vlucht had ik een tussenstop van ongeveer 1 uur en ik vond het wel een goed idee om een sigaretjes te roken. Aangezien ik mijn aansteker voor de 100e keer was kwijtgeraakt moest ik om een vuurtje vragen. Dus ik vroeg een meisje: Do you have a lighter? En natuurlijk mocht ik hem wel even lenen :). Later begon ze in het Nederlands tegen me te praten en vroeg me of ik ook naar Bali ging en dat was het moment dat ik haar herkende van een foto van facebook omdat ik haar naam van de organisatie had gekregen, en ik ben altijd te nieuwsgierig naar hoe iemand eruit ziet. En sindsdien zijn we dikke maatjes hier en gaan we er samen op uit met de broembroem.
We zijn hier nu met 6 vrijwilligers, 3 Duitsers en 3 Nederlanders. De Duitsers zijn een beetje vreemd en het andere Nederlandse meisje heet Nika.
Maar ik zal jullie niet langer vervelen want ik moet slapen, het is 01:09 nu!
Späterrrr :) selamat tinggal en doeidoei!
We hadden besloten om naar het strand te gaan dus kozen we Kuta uit, nou ik raad het je zeker niet aan als je iets van Bali wil zien. Er zijn alleen maar toeristen, drugsdealers en schooiers en aangezien ik daar een hekel aan heb ben ik maar lekker veilig op mijn hotelkamer gaan zitten(ik heb ook buikpijn dus dat is nog een reden), terwijl de rest heerlijk aan het genieten is van Kut(a)s nachtleven.
Ik ben zo blij als ik morgen weer terug kan naar Ubud waar de mensen lief zijn en je alle weetjes over het Hindoeïsme te weten krijgt. Overal zijn tempels en ieder compound(meerdere huizen bij elkaar met een binnenplaats) heeft zijn eigen familietempel. Toen we hier de eerste dag waren zijn we 's avonds meteen ingeburgerd met een grote ceremonie terwijl we onszelf voor lul zetten door sarongs(lange omslagrokken) te dragen en tussen de lokale bevolking te gaan zitten op de straat. We hebben daar ongeveer een half uur gezeten zonder te weten wat we daar eigenlijk aan het doen waren. Iedere keer werd er een bloemetje geofferd en aangezien er een lief vrouwtje was die ons wat bloemblaadjes wilde geven konden we heerlijk meedoen met de ceremonie.
Ik zal ff snel het verhaal over Loes vertellen. Bij mijn vlucht had ik een tussenstop van ongeveer 1 uur en ik vond het wel een goed idee om een sigaretjes te roken. Aangezien ik mijn aansteker voor de 100e keer was kwijtgeraakt moest ik om een vuurtje vragen. Dus ik vroeg een meisje: Do you have a lighter? En natuurlijk mocht ik hem wel even lenen :). Later begon ze in het Nederlands tegen me te praten en vroeg me of ik ook naar Bali ging en dat was het moment dat ik haar herkende van een foto van facebook omdat ik haar naam van de organisatie had gekregen, en ik ben altijd te nieuwsgierig naar hoe iemand eruit ziet. En sindsdien zijn we dikke maatjes hier en gaan we er samen op uit met de broembroem.
We zijn hier nu met 6 vrijwilligers, 3 Duitsers en 3 Nederlanders. De Duitsers zijn een beetje vreemd en het andere Nederlandse meisje heet Nika.
Maar ik zal jullie niet langer vervelen want ik moet slapen, het is 01:09 nu!
Späterrrr :) selamat tinggal en doeidoei!
-
16 Maart 2014 - 11:47
Niquelle:
Haaaa marrie leuk om wat van je te lezen! Het klinkt alsof je het allemaal heerlijk over je heen laat komen! Xxx -
16 Maart 2014 - 15:17
Janneke Klooster:
Ha Mar,
Leuk om te lezen, op naar het volgende verslag.
XXX mama -
16 Maart 2014 - 16:21
Ria Eilander:
Geweldig dat je het naar je zin hebt,en wat een gezelligheid in Kuta kun je inderdaad beter een verslag maken dan kunnen wij ook nog mee genieten groetjes en liefs.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
